Απόφαση της συνέλευσης του συλλόγου 27/2/07

Βρισκόμαστε σε μία περίοδο ιδιαίτερης σημασίας για το χώρο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και της εργασίας γενικότερα. Η κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ επιχειρούν την πιο αντιδραστική συνταγματική αναθεώρηση της ιστορίας της χώρας μας. Στο χώρο της εργασίας, με την κατάργηση σταδιακά της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα, και την αναίρεση της υποχρέωσης του κράτους να παρέχει μόνιμη και σταθερή εργασία. Στο χώρο της παιδείας με την αλλαγή στο άρθρο 16, στον τομές του περιβάλλοντος, της δικαιοσύνης, κλπ.

Βρισκόμαστε παράλληλα και σε μια περίοδο που αυξάνονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις καθώς απέναντι στην αντίσταση του ιρακινού λαού οι ΗΠΑ απαντούν με αύξηση των δυνάμεων κατοχής ενώ βλέπουμε πως μετά από το χτύπημα στην Αμερικάνικη πρεσβεία καλλιεργείται συνεχώς ένα κλίμα τρομολαγνίας, καθώς πληρωμένοι κονδυλοφόροι σε όλα τα ΜΜΕ μιλούν για την παρακολούθηση μέσω των καμερών των πολιτών, για το άσυλο και το πως μέσα σε αυτό διακινούνται μέχρι και όπλα (!) κτλ. Δε μπρούμε επίσης να παραβλέπουμε και τους 2 συλληφθέντες διαδηλωτές - απεργούς πείνας οι οποίοι είχαν συλληφθεί και για 9 μήνες κρατούνταν χωρίς να τους δίνεται το δικαίωμα σε δίκη, αλλά εν τέλει αφέθηκαν ελέυθεροι. Τέτοιου είδους επιθέσεις σε δημοκρατικά δικαιώματα όπως και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις βρίσκουν πάντα αντίθετους τους φοιτητές και τον ελληνικό λαό και θα λάβουν και πάλι την ίδια απάντηση.

Ειδικότερα στην εκπαίδευση, με την αναθεώρηση του ΑΡ.16 και την αναγνώριση των ιδιωτικών-μη κρατικών πανεπιστημίων τίθεται άμεσα σε εφαρμογή και ο νόμος για την Αξιολόγηση που ψηφίστηκε το περασμένο καλοκαίρι, (που κατατάσοντας τα ιδρύματα σε καλά και κακά και συνδέοντας άμεσα τα αποτελέσματα της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων) θα πιέσει τα Δημόσια Πανεπιστήμια ώστε να λειτουργήσουν με τον εξής τρόπο: εισαγωγή 2 κύκλων σπουδών, αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, και τελικά ειδικευμένα πτυχία και πολυδιασπασμένο σώμα αποφοίτων χωρίς κατοχυρωμένα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα που χάνει τη δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης τους, εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών και πειθάρχηση των φοιτητών.

Η αναθεώρηση του άρθρου 16 δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται «ρηχά» με τη λογική της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων πανεπιστημίων και τη λογική του άμεσου κέρδους για τις επιχειρήσεις και το κεφάλαιο αλλά με μία έμμεση μακροχρόνια κερδοφορία μέσω της απαξίωσης της εργασιακής προοπτικής των αποφοίτων . Πιο συγκεκριμένα η αναθεώρηση του άρθρου 16:
1. Θα επιφέρει την αναγνώρηση των ΚΕΣ, ΙΕΚ, και άλλων τέτοιου είδους ιδρυμάτων πιέζοντας για εξίσωση των πτυχίων των δημόσιων πανεπιστημίων προς τα κάτω. Αυτή η αναγνώρηση ούτε θα βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας των αποφοίτων αυτών των μορφωμάτων αλλά πολύ χειρότερα θα έχει ως αποτέλεσμα την απαξίωση της εργασιακής μας προοπτικής.
2. Θα πιέσει για την εφαρμογή των 2 κύκλων σπουδών στα πανεπιστήμια κια την διάσπαση των ενιαίων πτυχίων καθώς και των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων.
3. Θα εισαχθούν ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στις σχολές, αφού όπως αναφέρει η κυβέρνηση τα πανεπιστήμια πλέον θα χρηματοδοτούνται από χορηγούς-φιλανθρώπους. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι μεγαλοεπιχειρηματίες να μπορούν να παρεμβαίνουν στα προγράμματα σπουδών και με βάση τον ήδη ψηφισμένο νόμο της Αξιολόγησης να τα προσαρμόζουν στις ανάγκες αγοράς και όχι των αποφοίτων, δηλαδή διεσπασμένα, πλήρως ειδικευμένα και ευέλικτα.

Πολύ βασικό ρόλο για να εφαρμοστεί όλη αυτή η αναδιάρθρωση θα παίξει η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου των πανεπιστημίου. Όπως έχουμε καταλάβει από το καλοκαίρι δεν συμφέρει το κράτος να υπάρχει ένα πανεπιστήμιο με ένα δυναμικό φοιτητικό κίνημα το οποίο υπερασπίζεται τα υλικά του συμφέροντα. Αυτόν ακριβώς τον ρόλο πάει να παίξει ο νέος Νόμος-Πλαίσιο που όπως έχει εξαγγείλλει η κυβέρνηση θα ψηφιστεί παράλληλα με την αναθεώρηση του Συντάγματος. Η κατάθεση του Νόμου Πλαισίου στην κυβερνητική επιτροπή έγινε κυριολεκτικά ‘’μέσα σε μια νύχτα’’ αποδεικνύοντας την αλλαζονεία του υπουργείου.Ο νέος Νόμος Πλαίσιο τελικά είναι πολύ πιο ‘’βαρύς’’ από το προσχέδιο που είχε κατέβει το καλοκαίρι. Πιο συγκεκριμένα προβλέπει:
• Καταστρατήγηση του ασύλου: το άσυλο θα υπάρχει όπως λέει ο νόμος μόνο σε χώρους εκπαίδευσης και έρευνας(!!!) όπως θα ορίζονται από κάθε σχολή ενώ για να αρθεί χρειάζεται απλά η πλειοψηφία του πρυτανικού συμβουλίου. Αναιρείται έτσι ο χαρακτήρας που έχει σήμερα το άσυλο να προασπίζει τις κινητοποιήσεις ως κεκτημένο του λαού και αφήνεται έρμαιο στα ‘’χέρια’’ των πρυτανικών και των αστυνομικών αρχών.
• Εισαγωγή ανώτατου ορίου φοίτησης: 2*ν έτη σπουδών ορίζεται η διάρκεια φοίτησης για κάθε φοιτητή(το όριο αυτό μπορεί να μειωθεί μέσω των εσωτερικών κανονισμών των σχολών που εξαναγκαστικά θα τεθούν σε εφαρμογή). Έρχεται έτσι σε εφαρμογή το μέτρο για διαγραφή φοιτητών. Το όριο φοίτησης επιφέρει εντατικοποίηση των σπουδών, αύξηση της καθηγητικής αυθαιρεσίας και τελικά πειθάρχηση των φοιτητών. Πλέον τα γνωστά σε όλους μας μαζικά κοψίματα θα οδηγούν τους φοιτητές εκτός πανεπιστημίου.
• Θέσπιση προαπαιτουμένων: Ορίζονται υποχρεωτικά μαθήματα τα οποία αν δεν περάσει ένας φοιτητής δεν μπορεί να εξεταστεί σε μαθήματα μεγαλύτερων εξαμήνων. (π.χ. αν κοπείς στη Γεωδαισία 1 δεν μπορείς να δόσεις Γεωδαισία 2)
• Διάρκεια εξαμήνων: Ορίζεται στις 13 εβδομάδες με παράταση το πολύ 2 εβδομάδες. Πολύ απλά με κινητοποιήσεις άνω των δύο εβδομάδων χάνεται το εξάμηνο!
• Χρηματοδότηση εάν ‘’συμμορφωνόμαστε’’: τα πανεπιστήμια συντάσσουν 4ετές συμβόλαιο στο οποίο προσδιορίζονται οι ανάγκες του. Τελικά η πλήρης χρηματοδότηση θα γίνεται μόνο αν περνάει μέσα απο τα ‘’τεστ’’ αξιολόγησης του υπουργείου. Τίθεται έτσι άμεσα ο νόμος της αξιολόγησης που απαξιώνει τα πτυχία μας.
Είναι φανερό οτι ο νόμος πλαίσιο στοχεύει στην ποινικοποίηση των αγώνων μας μέσω της εντατικοποίησης των σπουδών και της πειθάρχησης των φοιτητών. Έχει σκοπό να εμπεδωθούν στους φοιτητές εκείνα τα ιδεολογήματα που θα τους αφήνουν μακριά από τις συλλογικές διαδικασίες και θα οδηγούνται στο δρόμο του ατομισμού κάτι που θα τους καθιστά πλήρως ευέλικτους και πειθήνιους στην αγορά εργασίας.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι διάφοροι κυβερνητικοί εκπρόσωποι διέδωσαν φήμες για ψήφιση του νέου Νόμου-Πλαισίου τις επόμενες εβδομάδες, την ώρα δηλαδή που το φοιτητικό κίνημα έχει γιγαντωθεί ξανά η κυβέρνηση απαντάει προτάσσοντας την συνολική αναδιάρθρωση θέλοντας να μιμηθεί θατσερικού τύπου μοντέλα του στιλ «αποφασίζουμε και διατάζουμε». Δεν είναι τυχαίο που διάφοροι Τραγκαουνάκηδες – Χαφιεδοπρετεντέρηδες λασπολογούν κατά του ασύλου την περίοδο που η κατάσταση στα πανεπιστήμια είναι έκρυθμη. Το αν η κοινωνία μαστίζεται από προβλήματα (όπως πχ ναρκωτικά) είναι ένα γεγονός στο οποίο σε τίποτα δεν ευθύνεται το άσυλο αλλά πολύ περισσότερο το ίδιο το κράτος. Προφανώς, και μία υποχώρηση από τη μεριά του φοιτητικού κινήματος όχι απλά θα δώσει το μήνυμα της ήττας που πάει να ανπτυχθεί αλλά ίσως να είναι και σημείο καμπής συνολικά για το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.Παράλληλα δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε τις κινήσεις του κράτους εκ νέου να βρει συμμάχους στο εσωτερικό του πανεπιστημίου. Σε αυτή τη λογική κινείται και η επικείμενη σύνοδος των πρυτάνεων. Επειδή μια τέτοια συνάντηση στη συγκεκριμένη περίοδο – περίοδο καταλήψεων δε μπορεί παρά να είναι μια τέτοια προσπάθεια νομιμοποίησης του «διαλόγου» με το υπουργείο παιδείας και σε αυτή τη βάση και την καταγγέλουμε καθώς και όποιον ακαδημαικό συναινει με την κυβερνητική πολιτική.Επειδή λοιπόν ο νέος Ν.Παίσιο είναι άμεσα συνδεδεμένος με το αρ.16 και προαπαιτούμενο για να περάσει η αναδιάρθρωση, στόχος του κινήματος δεν μπορεί παρά να είναι η ρητή δέσμευση του υπουργείου ότι δεν θα κατέβει ποτέ.

Ακριβώς την ώρα που το κράτος επιθυμεί φθηνούς και ευέλικτους εργαζόμενους, την ώρα που κάθε χρόνο δημιουργούνται διεσπασμένες σχολές ομοειδών γνωστικών αντικειμένων χωρίς επαγγελματικό αντίκρυσμα, η απάντηση του φοιτητικού κινήματος, είναι η πρόταση για ενιαία πτυχία με κατοχυρωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα καθώς και την ενοποίηση τέτοιων σχολών έτσι ώστε να τους κατοχυρώνει το maximum των δικαιωμάτων τους για μία αξιοπρεπή θέση στην αγορά εργασίας.

Σ’ αυτά τα πλαίσια, η κίνηση της αντιπολίτευσης, για αποχώρηση από τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης, αποτελεί κυρίαρχα αποτέλεσμα των πιέσεων που παράγει η δυναμική του φοιτητικού κινήματος σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, η αποχώρηση του Πα.Σο.Κ. από την αναθεωρητική διαδικασία δημιουργεί χειρότερους όρους για την αναθεώρηση του άρθρου στην επόμενη τετραετία, και γι’ αυτό ακριβώς αποτελεί αναμφισβήτητα μια πρώτη νίκη του κινήματος. Το Πα.Σο.Κ προφανώς δεν άλλαξε εν μια νυκτί τις θέσεις του σε σχέση με την αναθεώρηση του άρθρου 16, καθότι η τελευταία αποτελεί στρατηγικός στόχος και των δύο κομμάτων εξουσίας, ήδη από τις προηγούμενες εκλογές. Σε τελική ανάλυση, όλες οι κομβικές πράξεις της αναδιάρθρωσης στην εκπαίδευση τα τελευταία δέκα χρόνια φέρουν την σφραγίδα ή τη συναίνεση του κόμματος του Πα.ΣοΚ.(Ν Αρσένη, ΑΕΙ-ΤΕΙ, αξιολόγηση). Πρόκειται για μια τακτική κίνηση, που όντως εξυπηρετεί σκοπούς εκλογικής καταγραφής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα αποτελέσματα της είναι αμελητέα ή ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για νίκη του φοιτητικού κινήματος. Το φοιτητικό κίνημα πιέζει ακόμη και τους πιο στεγανούς και γραφειοκρατικούς μηχανισμούς για την ανάσχεση της υποστήριξης τους στην κυβερνητική πολιτική. Επομένως, θέτοντας το ζήτημα της αναθεώρησης εκβιαστικά, πετυχαίνει ένα πρώτο ρήγμα στο επίσημο πολιτικό προσωπικό, σπάει τη βιτρίνα της συναίνεσης, φθείρει τις κυβερνητικές συμμαχίες, καταγράφει έναν καλύτερο -υλικό- συσχετισμό για το ίδιο, φέρνοντας την κυβέρνηση σε χειρότερη θέση μάχης. Στο διάστημα που έρχεται, οφείλει να σταθεί το ίδιο ανυποχώρητο και μέσω των πολιτικών του πρακτικών να πετύχει περαιτέρω αναδιπλώσεις μέχρι την οριστική ανακοπή των σχεδιασμών για εμπέδωση και προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.
Μέσα σ’ αυτά έρχεται να προστεθεί και η σύνοδος των πρυτάνεων που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 3/2 στο Καστρί. Οι πρυτάνεις απ’ όλα τα ιδρύματα πανελλαδικά κατήγγειλαν τις καταλήψεις και υπερασπίστηκαν τόσο την αναθεώρηση του άρθρου 16 όσο και την κατάθεση του νέου Νόμου-Πλαισίου, ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος στην καταστρατήγηση του ασύλου. Ενδεικτική ήταν η στάση τριών πρυτάνεων εκ των οποίων ο ένας ήταν και αυτός του ΕΜΠ, κ. Μουτζούρης, αφού οι φοιτητές μετά από πιέσεις που άσκησαν στις συγκλήτους κατάφεραν να υπερασπιστούν επιτυχώς τις αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων και να αποχωρήσουν οι συγκεκριμένοι από το διάλογο.
Την ώρα που οι πρυτάνεις συνεδρίαζαν, πραγματοποιήθηκε πανεκπαιδευτική πορεία με πολύ μαζική παρουσία φοιτητών που πήγαν με σκοπό να πραγματοποιήσουν τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων και να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα στη κυβέρνηση και στα φερέφωνά της πως δεν μπορεί να αποφασίζει κανείς για θέματα που αφορούν τους φοιτητές χωρίς τη παρουσία τους. Η απάντηση των φοιτητικών συλλόγων (εκτός από τους φοιτητές που εκφράζουν τη λογική της ήττας και της ενσωμάτωσης οι οποίοι παρεμπόδισαν με αλυσίδες και την πορεία να καταλήξει) ήταν να αμφισβητήσουν για άλλη μια φορα τις κόκκινες ζώνες, να συγκρουστούν με τις δυνάμεις καταστολής.
Στις 15/2 η πανεκπαιδευτική πορεία που πραγματοποιήθηκε έδωσε το μήνυμα οτι το κίνημα και μαζικότητα έχει αλλά και διάρκεια.Τη μέρα που συζητήθηκε το αρ.16 στη βουλή πραγματοποιήθηκαν πορείες σε όλες τις πόλεις με δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, εργαζόμενους κλπ. Στην Αθήνα οι φοιτητές βρήκαν μπροστά στη βουλή για άλλη μια φορά τα ΜΑΤ όπου η πρωτοφανής βία από μεριά των ΜΑΤ είχε ως αποτάλεσμα να πάνε στο νοσοκομείο 7 φοιτητές.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

Είναι αναγκαία, λοιπόν, η διεξαγωγή κινητοποιήσεων τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αν σκεφτεί κανείς πως η αναθεώρηση του αρ.16 είναι ένα θέμα που αφορά ολόκληρη τη κοινωνία αφού πλήττει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που με αγώνες είχε κατακτηθεί, αλλά και τα συμφέροντα των τωρινών και μελλοντικών εργαζομένων. Πρέπει λοιπόν το αμέσως επόμενο διάστημα να προχωρήσουμε με το γνωστό πλέον τρίπτυχο: ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ , αλλά και με ενιαίο συντονισμό.

Συνελεύσεις, γιατί είναι ο πλέον αμεσοδημοκρατικός τρόπος λήψης των αποφάσεων, γιατί οι ίδιοι οι φοιτητές αποφασίζουν για τους εαυτούς τους και όχι οι πεφωτισμένοι των Δ.Σ. και γιατί είναι ο καλύτερος τρόπος να βαθύνει το πολιτικό περιεχόμενο του κινήματος και η πολιτική συγκρότηση του καθενός από εμάς ξεχωριστά.

Καταλήψεις, γιατί αποτελούν το ισχυρότερο μέσο πίεσης προς τις εκάστοτε κυβερνήσεις, γιατί προκαλούν πραγματικό πρόβλημα στο κράτος με το να μπλοκάρουν την ερευνητική διαδικασία και γιατί διαφοροποιούν την καθημερινότητά μας και βάζουν τον φοιτητικό κόσμο σε μια κινηματική λογική. Κατά συνέπεια, μαζικοποιούν τις πολιτικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια των καταλήψεων (παραστάσεις διαμαρτυρίας, διαδηλώσεις, πολιτικές εκδηλώσεις, εξώστρεφες κινήσεις κτλ).

Διαδηλώσεις, γιατί αποτελούν την κορύφωση των διαδικασιών και σηματοδοτούν ένα πολιτικό γεγονός που αναγκάζει την κυβέρνηση αλλά και όλη την κοινωνία να πάρει θέση πάνω στα προβλήματα των φοιτητών.

Ενιαίος ανοιχτός συντονισμός, δηλαδή τη διαμόρφωση εκείνων των ανοιχτών, προς όλους τους φοιτητές, δομών οργάνωσης που όπως και το Μάη-Ιούνη, θα συντονίζουν πραγματικά και θα κλιμακώνουν τη δράση των συλλόγων και του φοιτητικού κινήματος. Η γραφειοκρατικοποίηση των επιτροπών κατάληψης και των Συντονιστικών αφαιρούν τον αμεσοδημοκρατικό χαρακτήρα αυτών των διαδικασιών και έδειξαν τα όριά τους στη κρίσιμη περίοδο του φθινοπώρου. Απαράδεκτο είναι το γεγονός ότι εμφανίστηκε και δεύτερη απόφαση του Συντονιστικού, παραποιημένη, που στόχο είχε να αποπροσανατολίσει φοιτητικούς συλλόγους και να εξυπηρετηθούν τα μικροπολιτικά συμφέροντα κάποιων. Ο ρόλος του Συντονιστικού όπως εξηγήθηκε έχει το ρόλο του να συντονίζει όλους τους φοιτητικούς συλλόγους πανελλαδικά σε κοινή δράση, που θα εκφράζεται σε ένα κείμενο-απόφαση που θα χρησιμοποιείται σε μοίρασμα σε εγασιακούς χώρους, δρόμους, κτλ. Ωστε το ζήτημα των φοιτητών να γίνει κτήμα όλης της κοινωνίας, να φαίνεται ότι οι φοιτητές είναι ενωμένοι, ότι παρατάμε τις ΄΄ταμπέλες΄΄ και είμαστε σε κοινό αγώνα. Σε καμία περίπτωση το Συντονιστικό δεν αποτελεί χώρο για να επιβάλλει κανείς τη γραμμή του με οργανωτικούς όρους, όταν πολιτικά δεν τους έχει και να χαώνει τη διαδικασία φωνάζωντας γηπεδικά συνθήματα, ενώ είναι απαράδεκτες οι όποιες παραποιήσεις γίνονται στις ανακοινώσεις – κειμενα αυτού,οι ξεχωριστές πορείες κ.α. καθώς διχάζουν τόσο το φοιτητικό κίνημα όσο και την κοινωνία.

Εν κατακλείδι καταδικάζουμε όλες εκείνες τις πρακτικές τρομοκράτησης του φοιτητικού κινήματος από κρατικούς μηχανισμούς, αλλά και από οπουδήποτε αλλού και αν προέρχονται. Το φοιτητικό κίνημα δεν θα δείξει καμία ανοχή σε τέτοιου είδους φαινόμενα, θα περιφρουρήσει την ύπαρξη και το πολιτικό του περιεχόμενο με κάθε τρόπο, και εν τέλει θα δείξει εκείνη την αποφασιστικότητα που απετείται για την ανατροπή των σχεδίων της κυβέρνησης στην εκπαίδευση.

Σε μία τέτοια περίοδο θεωρούμε οπισθοδρόμηση τα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια όλων των πανεκπαιδευτικών πορειών, όταν συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη επέλεξε την οργανωτική αντιπαράθεση με στόχο την κατάπνιξη όποιας άλλης φωνής εντός του κινήματος και την υπέρβαση των πραγματικών πολιτικών συσχετισμών. Έγιναν προσπάθειες με οργανωτικούς όρους πρώτα το πανό των φοιτητικών συλλόγων του Πολυτεχνείου να αποκλειστεί κατ’ αρχάς από τη πορεία και κατά δεύτερον να καταλήξει στη Βουλή κάτι που προφανώς δεν έγινε εφικτό εξαιτίας της μαζικότητας και της δυναμικής της πορείας. Το ίδιο φαινόμενο παρουσιάστηκε στην πανελλαδική πορεία στις 17/1 με το πανό του Φυσικού όπου η ίδια πολιτική αντίληψη προσπάθησε με οργανωτικούς όρους να αποκλείσει το συγκεκριμένο πανό να διαδηλώσει ανεπιτυχώς. Δυστυχώς και στη πορεία στις 31/1 παρουσιάστηκε το ίδιο φαινόμενο με το πανό της Φιλοσοφικής, το οποίο μάλιστα και σκίστηκε. Τέτοια φαινόμενα είναι κατακριτέα από το ίδιο το φοιτητικό κίνημα, αφού το αποπροσανατολίζουν και το πηγαίνουν πίσω.


Σπάμε τη βιτρίνα της συναίνεσης, συγκρουόμαστε με τις κυρίαρχες πολιτικές στο χώρο της εκπάιδευσης, βγάζουμε το φοιτητικό κίνημα στο προσκήνιο. Ο κόσμος της εκπαίδευσης είναι ο μόνος που μπορεί να εγγυηθεί την υπεράσπιση των συμφερόντων του. Δεν χωράνε αντιφάσεις στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος για το αν θα πρέπει να κλιμακωθεί ο αγώνας μα. Η κρισιμότητα της περιόδου επιβάλλει τη σύσταση ενός δυναμικού φοιτητικού κινήματος και καμία συνιστώσα στο εσωτερικό του δεν θα πρέπει να το αποτρέψει απ’ το να γιγαντωθεί και να νικήσει.

Η ώρα έφτασε. Αυτή η πολιτική είτε θα υποχωρήσει είτε θα ηττηθεί. Κλιμακώνουμε τη δράση μας με νέες εβδομαδιαίες καταλήψεις καθώς και στην πανεκπαιδευτική πορεία την ερχόμενη Πέμπτη 1/3, δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στη κυβερνητική πολιτική και δείχνοντας πως η μόνη αντιπολίτευση γίνεται στους δρόμους.

Ενάντια στην πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ σε εκπαίδευση και εργασία
Ενάντια σε κάθε διασπαστική λογική και λογική ηττοπάθειας.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

• ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ. ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ. ΚΑΜΙΑ ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ-ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ.
• ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΤΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΓΙΑ ΙΔΒΜ, ΔΟΑΤΑΠ. ΝΑ ΜΗ ΣΤΕΛΕΧΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΜΠ.
• ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.
• ΜΙΑ ΣΧΟΛΗ ΑΝΑ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΤΥΧΙΑ ΜΕ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΟΧΙ ΣΕ ΕΙΔΙΚΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΤΜΙΣΕΙΣ ΠΤΥΧΙΩΝ & ΣΧΟΛΩΝ
• ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ Π.Δ. ΠΟΥ ΑΠΟΣΥΝΔΕΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΑΠΟ 5ΕΤΕΙΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΈΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΩΝ.
• ΠΛΗΡΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΕΝΙΑΙΑ 5ΕΤΗ ΠΤΥΧΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΑΕΙ-ΤΕΙ.
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΠΤΥΧΙΟΥ-ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΙΣΩΣΗ 3ΕΤΩΝ ΚΑΙ 5ΕΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
• ΚΑΜΙΑ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΛΗΨΗ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΤΕΕ. ΚΑΜΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΣΤΟ ΤΣΜΕΔΕ, ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΣΕ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ, ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΜΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ.
• ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & ΔΕΛΤΙΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ – ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΑΣ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΖΩΗΣ, ΟΙ ΠΡΟΟΔΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ – ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ
• ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ - ΣΤΕΓΑΣΗ - ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ - ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
• ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ – ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΚΥΡΥΧΤΕΙ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΣΥΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
• ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
• ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠ. ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ. ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
• ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΣΤΗΜΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ – ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ.




ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
1. ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΡΙΤΗ 27/2 ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 6/3, ΣΤΟ Λ.Μ.Αμφ. ΜΕ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΥΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ.
2. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 1/3, 12:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΕΜΠ
3. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΠΟΡΕΙΑ.
4. ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 27/2 ΣΤΙΣ 18:00
5. ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2/3 ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΜΑΛΑΚΑΣΣΑΣ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΜΒΟΥΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΔΟΥ.
6. ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 5/3
7. ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΜΗΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΓΕΩΔΑΙΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Ι ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΖΙΚΑ ΚΟΨΙΜΑΤΑ, ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΕΙ Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ
8. ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΓΚΛΗΤΟ.
9. Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ
10. ΝΑ ΔΟΘΕΙ Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ ΦΟΙΤΗΤΕΣ



ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ