Καθώς διανύουμε την δέκατη περίπου εβδομάδα συνεχόμενων καταλήψεων το κίνημα έχει περάσει σε μια σειρά πολιτικών τοποθετήσεων και πρακτικών που αναδεικνύουν την δυναμική του και την συνέχειά του και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Σε αυτό το βαθμό το κίνημα έχει δεχθεί μια σειρά κατασταλτικών επιθέσεων του κράτους και του παρακράτους που στόχο έχουν την τρομοκράτηση και πειθάρχησή του. Ώντας μια ζωντανή πολιτική διαδικασία, η έκβαση και η λήψη πολιτικών πρωτοβουλιών από το κίνημα είχε και έχει μια διαλεκτική σχέση με τα κινητοποιούμενα κομμάτια του. Παρόλα αυτά, και όταν το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται στην κρισιμότερη καμπή της αντιπαράθεσής του με την κυβέρνηση, προκύπτουν σειρά γεγονότων που όχι μόνο δεν εξυπηρετούν την μαζικοποίηση και τη νικηφόρα προοπτική του, αλλά δρουν αντιθετικά ως προς αυτές.
Το σημερινό (14/3/07) επεισόδειο στην ΑΣΟΕΕ όπου φοιτητές χτυπήθηκαν απροκάλυπτα και με αλήτικες μεθόδους με καδρόνια και λοστούς από ομάδες κρανιοφόρων αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση. Καταγγέλουμε την ωμή δολοφονική επίθεση που δέχθηκε φοιτητής μέλος της Πανσπουδαστικής έξω από το χώρο του πανεπιστημίου μετά το τέλος της συνέλευσης της ΑΣΟΕΕ από τις συγκεκριμένες ομάδες. Οι τραμπούκικες αυτές πρακτικές, που καμία σχέση δεν έχουν με το φοιτητικό κίνημα-πολύ περισσότερο λειτουργούν ανταγωνιστικά προς αυτό δημιουργώντας ένα κλίμα τρομοκρατίας εντός των συλλόγων- πρέπει να απομονωθούν και να περιθωριωποιηθούν από τις μαζικές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων.
Πρόκειται για «ομάδες» όπου ιστορικά δεν παίρνουν την πολιτική ευθύνη των πράξεών τους, και χωρίς ‘πολιτικό προσωπείο’, ως αυτόκλητοι σωτήρες, υποτιμούν και υπονομεύουν τις μαζικές συλλογικές διαδικασίες του κινήματος, αποθεώνουν την οργνωτική αντιπαράθεση ως μέσο επιβολής της πολιτικής τους θέσης.
Ακόμα και σε περιόδους όπου υπάρχουν αποκλίνουσες αντιλήψεις μέσα στο κίνημα και αναπτύσονται αντιθέσεις μέσα σε αυτό, περιστατικά σαν τα παραπάνω δεν εξυπηρετούν την κλιμάκωση και όξυνση των διαδικασιών του. Ακόμα περισσότερο και σε περιπτώσεις όπου σε στιγμές όξυνσης και σύγκρουσης του κινήματος με τις κυβερνητικές επιλογές, πολιτικές συνιστώσες υπονομεύουν, είτε αποποιούνται, σειρά πρωτοβουλιών από το κίνημα (όπως να φτάσει η πορεία στη ΓΑΔΑ υπερασπιζόμενη τους συλληφθέντες) και αποκολούνται από τη πορεία, είτε στο όνομα της περιφρούρησης των μπλοκ αφήνουν εκτεθειμένους φοιτητές στις δυνάμεις καταστολής. Αυτές και μια σειρά ανάλογων επιλογών που έχουν παρθεί το τελευταίο διάστημα, έχουν φέρει καιρό τώρα τους φορείς των εν λόγω αντιλήψεων και πρακτικών σε απολογητική θέση ενώπιον του κινήματος.
Η απομόνωση συγκεκριμέμων πολτικών λογικών, η ανάδειξη των ορθών από τις λανθασμένες πολτικές στοχεύσεις, σε τελική ανάλυση η πολτική διαπάλη στο εσωτερικό του κινήματος έιναι ζήτημα πολιτικό και επιλύεται στις μαζικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος. Τέτοιες τραμπούκικες πρακτικές που παραπέμπουν σε άλλους πολιτικούς χώρους είναι αναντίστοιχες με το πολιτικό περιεχόμενο, τη δυναμική και τη φυσιογνωμία του φοιτητικού κινήματος και συλλήβδην καταδικάζονται από τους αγωνιζόμενους φοιτητές.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
Οι ημερομηνίες που εμφανίζονται πάνω από τα κείμενα δεν είναι η ημερομηνία συγγραφής τους ούτε αυτή της έκδοσής τους αλλά η ημερομηνία που αναρτήθηκαν στο site μας.